Marlene Dietrich


Czy pamiętacie jeszcze tego ‚blond wampa’ z lat trzydziestych? Być może niektórzy znaja jej słynną piosenkę ‚Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt’?
 
Maria Magdalene von Losch urodziła się 27. grudnia 1901 roku w Berlinie. Początkowo kształciła się u cenionego reżysera teatralnego Maxa Reinhardta. Równocześnie studiowała muzykę. Studia porzuciła w roku 1920 rozpoczynając pracę jako aktorka teatralna i filmowa.

Jej pierwszą znaczącą rolą była główna rola kobieca w filmie Josepha von Sternberga ‚Der Blaue Engel’, będącego ekranizacją dzieła Heinricha Manna. Można powiedzieć, iż ta rola ukształtowała późniejszy wizerunek Marlene Dietrich jako blond wampa, który przetrwał do dzisiaj. Tak rozpoczęła się międzynarodowa kariera aktorki, która wystąpiła m.in. u boku Garyego Coopera (‚Shanghai-Expreß’) czy Johna Wayna (‚Das Haus der sieben Sünden’).

Marlene Dietrich odniosła sukces także jako piosenkarka m.in. dzięki piosence Friedricha Hollaendera ‚Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt’.

Ponieważ należała do aktywnych przeciwników narodowego socjalizmu, zmuszona została do emigracji. Przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie w roku 1937 otrzymała amerykańskie obywatelstwo. W tym okresie zasłynęła jako ‚muzyczna opiekunka’ żołnierzy armii amerykańskiej walczącej w Europie.

Po zakończeniu wojny powróciła do aktywnej pracy aktorskiej i wystąpiła m.in. w filmie Alfreda Hitchcocka ‚Die rote Lola’ czy westernie Fritza Langa ‚Engel der Gejagten’.

Z upływem lat coraz bardziej wycofywała się z życia filmowego, koncentrując się głównie na karierze piosenkarki. Nawet w wieku ponad 70 lat występowała jeszcze na scenie. A w swoim ostatnim filmie ‚Schöner Gigolo, armer Gigolo’ (1978) wystąpiła u boku gwiazdy rocka Davida Bowiego. W roku 1979 opublikowała autobiografię ‚Nehmt nur mein Leben…’ Kilka lat później wydała jeszcze wspomnienia ‚Ich bin, Gott sei Dank, Berlinerin’ (1987). Zmarła w roku 1992 w wieku 90 lat w Paryżu.

Na koniec chciałbym przytoczyć tekst słynnej piosenki:

Ein rätselhafter Schimmer, ein schönes „Hepacoir“
liegt in den Augen immer bei einer schönen Frau.
Doch wenn sich meine Augen bei einem vis-a-vis
ganz tief in seine saugen, was denken dann sie?

Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt,
denn das ist meine Welt und sonst gar nichts.
Das ist, was soll ich machen meine Natur,
ich kann halt lieben nur und sonst gar nichts.

Männer umschwirren mich wie Motten um das Licht
und wenn sie verbrennen, ja dafür kann ich nichts.

Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt,
ich kann halt lieben nur und sonst gar nichts.

Was bitt’ in meinen Händen in ihrem heißen Druck?
Sie möchten sich verschwenden, sie haben nie genug.
Ihr werdet mir verzeihen, ihr müsst es halt verstehen,
es lockt mich stets von neuen, ich finde es so schön.

Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt,
denn das ist meine Welt und sonst gar nichts.
Das ist, was soll ich machen meine Natur,
ich kann halt lieben nur und sonst gar nichts.

Männer umschwirren mich wie Motten um das Licht
und wenn sie verbrennen, ja dafür kann ich nichts.

Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt,
ich kann halt lieben nur und sonst gar nichts.

Filmy:
1929 – Der Blaue Engel (Josef von Sternberg)
1930 – Marokko
1932 – Shanghai-Expreß
1932 – Die blonde Venus
1934 – Die scharlachrote Kaiserin
1935 – Der Teufel ist eine Frau
1936 – Sehnsucht
1937 – Engel
1939 – Der große Bluf
1940 – Das Haus der sieben Sünden f
1947 – Eine auswärtige Affäre
1950 – Die rote Lola (Alfred Hitchcock)
1951 – Engel der Gejagten
1957 – Zeugin der Anklage
1957 – Im Zeichen des Bösen
1961 – Das Urteil von Nürnberg
1970 – Schöner Gigolo, armer Gigolo