Czas teraźniejszy – Present perfect


Strukturę zdania w tym czasie tworzymy według następującego schematu:

– w przypadku zdań oznajmujących używamy czasownik posiłkowy ‚to have’ odmieniony w odpowiedniej osobie:
podmiot + have / has + czasownik nieregularny + reszta zdania w 3 formie lub czasownik regularny z końcówką (-ed)

– w przypadku zdań pytających stosujemy inwersję :
have / has + podmiot + czasownik nieregularny + reszta zdania w 3 formie lub czasownik regularny z końcówką (-ed)

– w przypadku zdań przeczących dodajemy słówko not :
podmiot + have not (haven’t) / has not (hasn’t) + czasownik nieregularny + reszta zdania w 3 formie lub czasownik regularny z końcówką (-ed)

 

Czas Present Perfect jest związany z teraźniejszością. Wskazywany w zdaniu okres czasu jest elementem łączącym przeszłość z teraźniejszością. Używamy tego czasu w następujących sytuacjach:

1. mówiąc o czynności, która rozpoczęła się w przeszłości i trwa do chwili mówienia;

I have lived in Poland for five years. 
You have taught us since 2000. 

2. mówiąc o czynności, która się odbyła, została zakończona, ale jej skutki trwają nadal;

I have just eaten my lunch. (więc jestem syty) 
Look what you have done! It is broken!